Forum o psach |
Forum o psach
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Galerie
Zaloguj
Rejestracja
Forum Forum o psach Strona Główna
->
Gr. V FCI
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Rasy
----------------
Gr. I FCI
Gr. II FCI
Gr. III FCI
Gr. IV
Gr. V FCI
Gr. VI FCI
Gr. VII FCI
Gr. VIII FCI
Gr. IX
Gr. X FCI
Kundelki
Inne rasy
Jakiego psa wybrać?
Weterynaria
----------------
Żywienie
Pielęgnacja
Choroby
Tresura
----------------
Komendy
Problemy z psem
Inne
----------------
Forum ogólne
Off topic
Akcesoria dla psów
Psie prawo
Psi sport
Wystawy
Hodowla
Podróże z psem
Psy w internecie
Psia literatura i film
Psi humor
Psy w potrzebie
Galeria
Sprawy 4umowe
Regulamin i instrukcje
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
Malamutka
Wysłany: Nie 19:18, 07 Sie 2005
Temat postu: Pies Grenlandzki :)
PIES GRENLANDZKI
HISTORIA
Jak się obecnie uważa, Eskimosi, znacznie dawniej osiedleni na Alasce, Grenlandię skolonizowali ostatecznie nie wcześniej niż około 500 roku n.e., prawdopodobnie zachęceni przez okresowe ocieplenie tamtejszego klimatu. Pochodzenie Eskimosów jest zupełnie nieznane, a liczne cechy anatomiczne i biochemiczne różnią ich wyraźnie od ludów sąsiednich. Przemieszczając się od Cieśniny Beringa, Eskimosi utworzyli odrębne populacje na Alasce, w arktycznych rejonach Kanady i na Grenlandii.
Psy eskimoskie są potomkami prymitywnych łajek pociągowych, jakie do niedawna utrzymywane były przez plemiona Czukczów, Koriaków i Tunguzów. Obecną rasę psów eskimoskich można traktować jako subpopulację, powstałą po wyselekcjonowaniu współczesnych Alaskan Malamutów. Niezwykle trudne warunki życia i bezwzględne traktowanie psów przez Eskimosów spowodowały, że ich domestykacja zatrzymała się na bardzo pierwotnym etapie. Psy te są właściwie półdzikie, a ich zachowanie w sforze niewiele róźni się od zachowania dzikich wilków. Cechy te skłaniają podróżników i badaczy do spekulacji, że psy eskimoskie były regularnie krzyżowane z arktycznymi wilkami.
W przekonaniu takim utrzymywali ich sami Eskimosi, którzy szybko nauczyli się mówić białym ludziom to, co robiło na nich szczególne wrażenie... W spekulacjach zapomniano wszakże o jednym - bez względu na płeć i wiek, pies który oddalił się od obozowiska, był przez wilki mordowany i zjadany.
W obozowisku los ich był także nie do pozazdroszczenia. Eskimosi nigdy nie selekcjonowali swych psów w kierunku otrzymania zwierząt łagodniejszych i bardziej skłonnych do współpracy z człowiekiem. Podrośnięte psy łamane były biciem, aby dały się jako tako poskromić. Słabsze, które nie wytrzymywały morderczej pracy, zabijano i zjadano. Tak samo kończyły psy stare.
W czasach ekspedycji na bieguny, zainteresowano się obok Malamutów, Husky i Samojedów, także psami eskimoskimi. Faworyzowali je zwłaszcza Nowozelandczycy, duże stado psów z Grenlandii utrzymywane było w ich Bazie Scotta, gdzie hodowane są do dzisiaj.
Postępujące cywilizowanie Arktyki i wprowadzanie mechanicznych środków transportu, a w Kanadzie i na Alasce także rozpowszechnienie ustalonych już ras Husky i Malamuta oraz import ras europejskich, doprowadziło niemal do wyginięcia psów eskimoskich. W Kanadzie, dla ich ratowania, utworzono w latach pięćdziesiątych specjalną fundację, zainicjowaną przez Williama Carpentera. Rząd Danii natomiast, jeszcze w latach trzydziestych, zabronił importu jakichkolwiek psów na Grenlandię. Populacja psów grenlandzkich - nie rejestrowanych i traktowanych czysto użytkowo - wynosiła w 1990 roku około 30 000 sztuk. Utrzymywane są one na północnych, zachodnich i wschodnich wybrzeżach wyspy. Na południowym, wolno już posiadać psy innych ras, pod warunkiem ich wysterylizowania. Natomiast na południe od Sonder Stromfiord nie wolno już trzymać psów grenlandzkich.
--------------------------------------------------------------------------------
CHARAKTER
Pies eskimoski nie ma atrakcyjnego wyglądu jak Malamut, a jego pierwotny charakter powoduje, że właściwie nie nadaje się on do trzymania w warunkach europejskich. Trudno podporządkowuje się człowiekowi, nocami wyje i jest bardzo agresywny wobec innych psów, a zdarzają się nawet wypadki agresji wobec ludzi.
Ci, którzy posiadają psy tej rasy uważają, że powinny być one trzymane w niewielkiej grupie, na dużym, dobrze ogrodzonym i zabezpieczonym wybiegu. Przy temperaturze powietrza przekraczającej 15 stopni Celsjusza powinno się powstrzymywać od spacerów, czy tym bardziej, intensywnych ćwiczeń.
--------------------------------------------------------------------------------
WYGLĄD
Wrażenie ogólne: mocny pies w typie szpica, nie powinien być podobny ani do Malamuta, ani tym bardziej do Husky.
Głowa: szeroka, mocna, klinowata, stop umiarkowany. Oczy owalne, brązowe lub orzechowe. Uszy małe, stojące, osadzone wyżej niż u Malamuta. W porównaniu z głową Malamuta głowa psa eskimoskiego jest węższa, a mózgoczaszka bardziej zaokrąglona.
Tułów: masywny, długość nieznacznie tylko większa od wysokości w kłębie.
Ogon: obficie owłosiony, wysoko osadzony, zawinięty luźno nad grzbietem i opadający na bok.
Kończyny tylne: dobrze kątowane i silnie umięśnione.
Łapy: duże, okrągłe, silnie owłosione.
Szata: bardzo gęsta, włos okrywowy twardy i prosty, tworzy grzywę i portki. Włos nie może być zbyt długi.
Maść: wszelkie barwy i ich kombinacje.
Wzrost: 58-68 cm. Psy z Kanady są nieco mniejsze od psów grenlandzkich.
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group
Regulamin
Style Created Freely By